बरसावं तर श्रावणासारखं
अगदी हळूवार
बरसतानाही ढगाआडून
धरावी मायेची उबार
बरसता बरसता अचानक
कधी बसावे लपून
ढगाआडून डोकवावं बनून
सोनसळी उन.
मोग-याजवळ रहावं साचून
छानसं तळं बनून
झूळझुळ करीत जावे कधी
झ-यासंगे वाहून .
बरसावं तर अगदी असंच
जावी स्रूष्टी मोहरून
बरसण्यानेही आपुल्या जावे
सा-यांचे चित्त सुखावून .
कधीतरी जावे मग
नकळत निघून
गेल्यानंतरही ह्रदयात कुणाच्या
असावे हिरवळ बनून .
-अनिल बिहाणी.
1 comment:
Chaan :-) Khupach chaan aahe kavita. Avadali.
-Vidya
Post a Comment