काँलेजची ती जुनी वही
कधी धरावी घटट् ह्रदयाशी
घेत मग तो जुनाट सुगंध
खेळत बसावे आठवणींशी.
प्रत्येक पानाशी क्षणभर थांबावं
त्याच्याशी निगडीत सारं आठवावं
अन् आपला तो बावळेपणा.........
नकळत स्वःताशीच हसावं
एखाद्या पानावरचं सरांच व्यंगचित्र
एखाद्या पानावरची शेरो शायरी
एखाद्या पानवरची ग्राफ़िटी
अन् एखाद्या पानाची तिला पाठवलेली चिठठी.
एखाद्या पानवरचा मनापासुन केलेल आभ्यास
एखाद्या पानावरचे क्षण काही उदास
एखाद्या पानाच मारलेला बाण
आणि एखाद्या पानावरची कविता छान
क्षणभर् त्या आठवणीत जगावं
जुनं सारं आठवुन पहावं
टीपत पापण्यातले पाणी मग
वर्तमानात हलकेच परतावे .
-अनिल बिहाणी.
नमस्कार मित्रानो. मी अनिल बिहाणी . मझ्याबाबातीत सांगण्यासारखे विशेष काहिच नाहि.मी एक् सर्वसामान्य कुटुंबातला सर्वसामान्य मुलगा आहे.पण प्रत्येक समान्यात कुठे तरि असामन्यत्व द्डलेलं असतं.माझ्यातल्या या असामान्यत्वाचा शोध् घेणे सद्या सुरु आहे.
Saturday, June 28, 2008
Tuesday, June 24, 2008
'ती'ची खंत
रस्त्याच्या कडेला गिर्हाइकाच्या प्रतिक्षेत असणाऱ्या तीलाही
होतं कधी काळी माणसाचं मन
जे गाडलं गेलं होतं
कित्येक वासनांधांच्या वासनेच्या ढीगाखाली
रस्त्याने जाणाऱ्या येणाऱ्या कित्येक
तथाकथीत नैतिकांच्या तुच्छ नजरा
पुन्हा पुन्हा जाळत होत्या
तिचं ते गडलं गेलेलं माणसाचं मन
कदाचीत त्यानां माहीतच नसावं
तिनेही कधी पाहिला होता स्वप्नात राजकुमार
अन् मनोमन ठरवुनही टाकलं होतं त्याच्याशी एकनिष्ट रहान्याचं
आपलं सर्वस्व त्याला वाहात
परीस्थीतीने हतबल झालेल्या तिला
खंत नव्हती स्वप्न भंगन्याची
पण खंत होती
या जाणाऱ्या येणाऱ्या कित्येकांना
आई बहीणी आपल्यामुळे सुरक्षीत असल्याची जाणीव नसण्याची
होतं कधी काळी माणसाचं मन
जे गाडलं गेलं होतं
कित्येक वासनांधांच्या वासनेच्या ढीगाखाली
रस्त्याने जाणाऱ्या येणाऱ्या कित्येक
तथाकथीत नैतिकांच्या तुच्छ नजरा
पुन्हा पुन्हा जाळत होत्या
तिचं ते गडलं गेलेलं माणसाचं मन
कदाचीत त्यानां माहीतच नसावं
तिनेही कधी पाहिला होता स्वप्नात राजकुमार
अन् मनोमन ठरवुनही टाकलं होतं त्याच्याशी एकनिष्ट रहान्याचं
आपलं सर्वस्व त्याला वाहात
परीस्थीतीने हतबल झालेल्या तिला
खंत नव्हती स्वप्न भंगन्याची
पण खंत होती
या जाणाऱ्या येणाऱ्या कित्येकांना
आई बहीणी आपल्यामुळे सुरक्षीत असल्याची जाणीव नसण्याची
Subscribe to:
Posts (Atom)