मी सुखीच राहिलो

मी होतो भिकारी अन् भीकारीच राहीलो
भरभरुन देउन सारे ,भरलेलाच राहीलो

जो तो मजला सांगित दुःखे ,भावनांशी खेळून गेला
मज ऐकण्या कुणी न उरले ,मी सुखीच राहिलो

कधि इथे अन् कधी तीथे,सारे मजला शोधीत होते
सापडुन मग साऱ्यानांही ,हरवलेलाच राहीलो

मी नव्हतो कुणाचा ,कूणीही माझे नव्हते कधी
आप्त स्वकीयांच्या घोळक्यात,मी परकाच राहीलो

झाडावरच्या पक्ष्यांनाही, त्यांनी दगड मारले
ते हात जाहले, अन् मी दगड जाहलो.
-अनिल .