Thursday, July 31, 2008

अर्घ्य??

मदिरेप्रमाणे चढत जाते रात्र
अन् रातकिडयाची किर्रकिर्र
हळुहळू निवू लगतात गावं
विझवली जातात कंदिलं
अशाचवेळी रंगु लागते मैफ़ल
कोठ्यावर दूर कोठेतरी
कुणीतरी गात असते आर्त स्वरात
जाणवते त्या स्वरात एक मादकता
पण का कोण जाणे तितकीच करूणता
घुंगराच्या नादासोबत विरत जाते रात्र
चढु लागतो उषेचा कैफ़ पुर्व क्षितीजावर
हळुहळू येते शेवटाकडे मैफ़ल
अन् नकळत ओघळतात दोन अश्रु गालावर
हि आसवे त्या संपलेल्या मैफ़लिला
श्रद्धांजली म्हणुन की
कधीकाळी पहीलेल्या अमूर्त स्वप्नांना
अर्घ्य म्हणुन?
काहीही असले तरी
रोजच होत राहतात मैफ़ली
अन् रोजच ओघळतात दोन मूक अश्रु.

-अनिल बिहणी



1 comment:

Bursted said...

shraddhanjali ki arghya,,,,

Sunder ...rachana,,,prashna kharach niruttar karnara ahe,,,,