एक पान वाहताना
दगडाला अडलेलं
जगण्यावरती उगाचच
थोडसं रुसलेलं
कधीतरी खूप आधी
झाडाला पाहुन हसलेलं
आठवुन जुनं सारं
नकळत थरथरलेलं .
-अनिल बिहाणी
नमस्कार मित्रानो. मी अनिल बिहाणी . मझ्याबाबातीत सांगण्यासारखे विशेष काहिच नाहि.मी एक् सर्वसामान्य कुटुंबातला सर्वसामान्य मुलगा आहे.पण प्रत्येक समान्यात कुठे तरि असामन्यत्व द्डलेलं असतं.माझ्यातल्या या असामान्यत्वाचा शोध् घेणे सद्या सुरु आहे.
Saturday, August 23, 2008
Thursday, August 14, 2008
शुक्राची चांदणी.
मठात लपून बसलेल्या साधुच्या
चेह-यावर पसरलेल्या चांदण्यात
चंद्र शोधताना
शिशिरातील पानगळीत सापडलेलेले
हिरवे पान तपासत राहीले
तेच जगण्याचे जुने संदर्भ .
डोक्यावर आभाळ ओढून घेण्याचा
केविलवाणा प्रयत्न करणारे
उघडेबोडके दुर्लक्षित खेडे
या सा-यांमध्ये
भिजत पडलेल्या दुःखाची
परिसीमा शोधताना
आयुष्याच्या सीमा दूर गेल्या होत्या
अगदी दूर क्षितीजाच्या पार
अन् दिसत राहीली तीच
धूसर रेषा आणि त्यावर
चमकणारी दिमाखदार
शुक्राची चांदणी.
-अनिल बिहाणी
चेह-यावर पसरलेल्या चांदण्यात
चंद्र शोधताना
शिशिरातील पानगळीत सापडलेलेले
हिरवे पान तपासत राहीले
तेच जगण्याचे जुने संदर्भ .
डोक्यावर आभाळ ओढून घेण्याचा
केविलवाणा प्रयत्न करणारे
उघडेबोडके दुर्लक्षित खेडे
या सा-यांमध्ये
भिजत पडलेल्या दुःखाची
परिसीमा शोधताना
आयुष्याच्या सीमा दूर गेल्या होत्या
अगदी दूर क्षितीजाच्या पार
अन् दिसत राहीली तीच
धूसर रेषा आणि त्यावर
चमकणारी दिमाखदार
शुक्राची चांदणी.
-अनिल बिहाणी
आई .
शांत शांत मनावर
दाटता वादळ
हेलकावते मन
उठतो कल्लोळ.
नभी चांदव्याची रात
लावीते हुरहुर
ओघळे आठवांच्या सरी
माजते काहुर .
क्षितीजावर दिसे मग
तिचाच चेहरा
दाखवित दिशा
हासे नकळत जरा .
-अनिल .
दाटता वादळ
हेलकावते मन
उठतो कल्लोळ.
नभी चांदव्याची रात
लावीते हुरहुर
ओघळे आठवांच्या सरी
माजते काहुर .
क्षितीजावर दिसे मग
तिचाच चेहरा
दाखवित दिशा
हासे नकळत जरा .
-अनिल .
Monday, August 11, 2008
क्षितीजाच्या रेषेवरती ........
क्षितीजाच्या रेषेवरती
मन उगाच फिरते
आर्त उदास विराणी
ओठांवर का येते .
कातर कातर क्रुष्णछाया
निळी सावळी गहराइ
कातळ काळे ओले कोरडे
आतल्या आत झिरपत जाई.
ओघळण-या रात्रीला
पुसण्याचा प्रयत्न करित
झोपेच्या आधीन होतो
अंधाराला मिठी मारत.
-अनिल बिहाणी
मन उगाच फिरते
आर्त उदास विराणी
ओठांवर का येते .
कातर कातर क्रुष्णछाया
निळी सावळी गहराइ
कातळ काळे ओले कोरडे
आतल्या आत झिरपत जाई.
ओघळण-या रात्रीला
पुसण्याचा प्रयत्न करित
झोपेच्या आधीन होतो
अंधाराला मिठी मारत.
-अनिल बिहाणी
Subscribe to:
Posts (Atom)