गाडलेल्या मनाच्या तळघरात
आजही घोंघावतात
निद्रिस्त स्वप्नांची
वेडी वादळं.
उसळतात , रोरावतात
उद्ध्वस्त करीत सारं
होतात शांत
... आपसूकच कधीतरी
पण तरीसुद्धा ,
मनाच्या थडग्यावरील
अस्तित्वाची माती
मी कणभर देखील हलू देत नाही
निर्ढावलेपणाने ! नि:संशय !
-अनिल बिहाणी
No comments:
Post a Comment