नमस्कार मित्रानो. मी अनिल बिहाणी . मझ्याबाबातीत सांगण्यासारखे विशेष काहिच नाहि.मी एक् सर्वसामान्य कुटुंबातला सर्वसामान्य मुलगा आहे.पण प्रत्येक समान्यात कुठे तरि असामन्यत्व द्डलेलं असतं.माझ्यातल्या या असामान्यत्वाचा शोध् घेणे सद्या सुरु आहे.
Friday, February 15, 2013
Saturday, February 2, 2013
वादळ...!
गाडलेल्या मनाच्या तळघरात
आजही घोंघावतात
निद्रिस्त स्वप्नांची
वेडी वादळं.
उसळतात , रोरावतात
उद्ध्वस्त करीत सारं
होतात शांत
... आपसूकच कधीतरी
पण तरीसुद्धा ,
मनाच्या थडग्यावरील
अस्तित्वाची माती
मी कणभर देखील हलू देत नाही
निर्ढावलेपणाने ! नि:संशय !
-अनिल बिहाणी
पाउस...
.
आज आभाळ भरून आलं
पण..पाउस आलाच नाही .
नेत्रं उजाळली
मनं शहारली
पदरं कुजबुजली
पण...पाउस आलाच नाही .
... आस सडली
स्वप्नं ओघळली
धरती हळहळली
पण..पाउस आलाच नाही
मुंडकी टांगली
वस्ती पांगली
अश्वासनं विखुरली
पण...पाउस आलाच नाही !
-अनिल म. बिहाणी
आज आभाळ भरून आलं
पण..पाउस आलाच नाही .
नेत्रं उजाळली
मनं शहारली
पदरं कुजबुजली
पण...पाउस आलाच नाही .
... आस सडली
स्वप्नं ओघळली
धरती हळहळली
पण..पाउस आलाच नाही
मुंडकी टांगली
वस्ती पांगली
अश्वासनं विखुरली
पण...पाउस आलाच नाही !
-अनिल म. बिहाणी
Subscribe to:
Posts (Atom)